Piękny świat
Moje kości twarde jak skała
Mój dom miejsce mojego wychowania odległe
jak...dom
Żyjemy w pięknym świecie...
To wszystko co mysleliśmy obróciło się
przeciwko nam
Mysleliśmy, że będzie dobrze, chyba
oszaleliśmy
Żyjemy w pięknym świecie...
Płaczesz, ja żaluje
Oboje pełni żalu, gniewu i smutku
Żyjemy w pięknym świecie...
Komentarze (2)
No naprawdę musi być piękny ten świat, bo mnie się aż
niedobrze zrobiło. To dobrze, że wywołujesz uczucia
swoimi wierszami. Gratulacje.
Targają Tobą rozterki wewnętrzne ale starasz się
dostrzec jednak piękno -to dobrze bo ono jest gdzies
obok nas.