pierwszy raz [w tym roku]

czekałam rok cały
na jedną krótką chwilę
na tą, co jest tak biała
żeby móc mówić - żyję

kiedy na ręce i usta
sypie się białe kwiecie
tak blisko była twa dusza
choć ty - daleko tak przecież

oczami połykam odległość
wpatruję się tak żebyś wiedział
miesza się blisko - daleko
i brak mi twej odpowiedzi

upadam za jednym dotknięciem
pod opóźnionym ruchem ręki
tak, to był błąd - jak potknięcie
upadam w jaśniutki, mdły błękit

tak - dla tej chwili żyć warto
tak cicho, niebiańsko i biało
i jaką to sprawiło mi radość
gdy kulką śniegu dostałam

[pp]

autor

soczewica

Napisany: 2008-11-22 Dodano: 2008-11-22 17:48:59

Ten wiersz przeczytano 587 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie