Piosenka o Zefirku

Był sobie wiosną wiaterek mały
Wszystkie dzieciaki go uwielbiały
Nadano mu ładne imię Zefirek
nazwał go tak jeden chłopiec - Mirek
Kiedy już Mirek w łóżku sobie ziewał
Zefirek przy oknie piosenkę mu śpiewał

Szumię szumie tu i tam
i ulicę zamiatam
Szumię, szumię tam i tu
Będę szumiał ci do świtu

I kiedy latem słoneczko na plaży
grzeje z całych sił, bardzo mocno praży
To wtedy nasz Zefirek powoli nadlatuje
i chłodne powietrze leciutko wachluje
Cieszą się wtedy dorośli i dzieci
gdy swoją cichutką piosenkę roznieci

Szumię szumie tu i tam
no i plaże zamiatam
Szumię, szumię tam i tu
Będę szumiał aż do świtu

A kiedy nadeszła do nas jesień złota
Na ziemię wylewano ciągle garnki błota
Wszędzie je osuszał. Dął także w dmuchawce.
ale najbardziej lubił wiać w latawce...
Więc ciągle dzieci do niego się śmiały
i razem z nim piosenkę śpiewały

Szumię szumie tu i tam
suche liście zamiatam
Szumię, szumię tam i tu
Będę szumiał aż do świtu

Następnie nadeszła zima srebrno-biała
naszego Zefirka ze śniegiem zabrała
Zrobiła z niego wiatr szczypiący w policzki
dzieci założyły czapki, rękawiczki
Lecz kiedy radośnie robiły bałwanki
on cicho podśpiewywał popychając sanki

Szumię szumie tu i tam
czapki z głowy zamiatam
Szumię, szumię tam i tu
Będę szumiał aż do świtu

autor

ariunna

Dodano: 2011-09-15 21:31:40

Ten wiersz przeczytano 1159 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie