O pisaniu?
Niczym daimoniony na dnie oceanu
tajemnic
Myśli me skryte, ze słów obnażone
Kartka jedyną z moich powiernic
Westchnień balejaż w jej bieli tonie
Snuje się wiotko sprężystą dłonią
Gromadka liter zlepionych wspomnieniem
Cicho przyklękam by sięgnąć po nią
Piórem, łagodnej myśli skinieniem
Proste uczucia wylewam na papier
W zwyczajne słowa odziewam skrycie
Cóż, może inaczej też nie potrafię?
Choć pełne magii, acz skromne życie
autor
zagadkaMarika
Dodano: 2008-10-22 19:14:50
Ten wiersz przeczytano 774 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Slicznie,opisane proste pisanie i najbardziej podoba
mi sie magiczne skromne zycie.Duzy +