Pisząc
Dotknij materii kosmosu
Lecz nie dotykaj jej
W nocy,
Gdyż strach twój może obudzić
W ciemnościach ukryte
Oczy.
Zimno bijące z Jej oczu
Daje poetom ciut
Mocy,
Ty jednak nie daj się złudzić –
Bo Ona samotnie
Kroczy.
Trzeba zaprzestać Jej służyć!
Jeśli nie pragniesz ich
Losu
Weź pióro, nie daj się zgubić,
Wieszczego posłuchaj głosu!
autor
Leprechaun
Dodano: 2006-09-18 19:55:52
Ten wiersz przeczytano 603 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.