płomień
drży
płomieniem zamknięty
lęk o jedyną
pompejański żar
więziony
zapachem różanych pereł
nie pozostawiaj samotnego
w pustym czasie
autor
MEG
Dodano: 2014-06-07 01:04:53
Ten wiersz przeczytano 1750 razy
Oddanych głosów: 40
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
U Ciebie jest wesoło,pozdrawiam
Spalać się w żarze miłości i drżeć jak płomień świecy
... potrafisz zatrzymać:)))
Daje do myślenia . Bardzo mi się podoba . Gdybym mógł
oddałbym dwa głosy jeden za treść drugi za coś co jest
tym niedopowiedzeniem w wierszu . Pozdrawiam
niedzielnie
Pozdrawiam Was Kochani i dziękuję :)
Intrygujaco, z przyjemnoscia:)
Pozdrawiam:)
żar miłości potrafi też zabić.
Pozdrawiam serdecznie
Intrygująca miniatura. Miłego dnia.
U Ciebie, Smutna, nigdy na tacy.
I pięknie przy tym, i subtelnie :)
Po przeczytaniu komentarza Jurku skłaniam się do jego
myśli o wyrażonym przekazie w wierszu. Pozdrawiam
serdecznie:-)
Pozdrawiam Małgosiu:)
Sluszna myśl
Bardzo ładna, wymowna miniaturka.
Pozdrawiam. Miłego dnia.
mariat. A interpretacja tego, co autorka miała
ewentualnie na myśli?
Proszę:
Widzę refleksyjną fantastykę. Możliwe są Pompeje,
umarłe pod żarem wulkanicznych law i popiołów.Stąd żar
pompejański. Wulkan Wezuwiusz zniszczył to miasto 24
sierpnia 79 roku. W willi z Misteriami , która
znajdowała się poza terenami miasta, znaleziono
Misteria Dionizyjskie - fresk składający się z 29
postaci, ilustrujących cały rytuał, od odczytywania
tekstu, przez cykl przygotowań kobiety do
wtajemniczenia, aż do oczekującej na "boskie
zaślubiny" młodej panny. Możliwe że różane perły mogą
być atrybutem szczęścia w miłości - zaś lęk o jedyną
jest nadal aktualny mimo upływu czasu.
Pozdrawiam serdecznie autorkę
Jurek
Nawet zasadne wnioski.