Płomienie pamięci
Cisza cmentarna wywołuje drżenie serca.
Melancholii dodaje tuląca mogiły mgła.
Krzyże jak postacie ludzkie w dostojnych
szpalerach oczekują na ostateczny
werdykt.
Na mogiłach pełno kwiatów i zniczy.
Płomienie pamięci unoszą myśli
do nieba.
Wokół moc bliskich snujących
wspomnienia.
Atmosfera prowokuje do refleksji
i analizowania dotychczasowych
poczynań.
Myśli biegną do sensu życia,
przemijania.
Śmierć nie wybiera, przychodzi
znienacka.
Nie zważa na wiek, predyspozycje,
zasługi, czy plany.
Nie wiadomo kiedy zgaśnie nasza
świeczka życia.
Wykorzystujmy doświadczenia
naszych przodków.
Niech w sercach naszym mają
stałe miejsce.
Cieszmy się z życia należycie,
radośnie, szczęśliwie.
Komentarze (16)
Piękny i wzruszający wiersz,
pozdrawiam serdecznie:)
Twoja refleksyjnosc zachwyca
Pozdrawiam serdecznie
Tak. Pięknie napisane.
"Krzyże jak postacie ludzkie w dostojnych szpalerach
oczekują na ostateczny werdykt." - to jest dla mnie
odkrywcze.
Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo na tak.
Pozdrawiam serdecznie.
Nic nie trwa wiecznie życie to bezcenny dar, od ciebie
zależy jak wykorzystasz.
Bardzo refleksyjny wiersz.
Przeczytałam w zadumie.
Pozdrawiam i Ślę moc serdeczności
za każdy dzień musimy być wdzięczni,
co życie daje nam w darze,
pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo refleksyjny, wzruszający wiersz
Pozdrawiam pełna zadumy
Miss Wykidajło wyłączy nam prąd
w środku dnia.
Głos mój i szacun jest twój!!
Tak, trzeba się cieszyć życie i każdym dniem.
Pozdrawiam
To prawda, że nadszedł czas zadumy i warto pomyśleć o
tych, których nie ma i o tym, że warto życiem się
cieszyć.
Pozdrawiam serdecznie, Krysiu.
a dzisiaj tak naprawdę to imieniny nas ...wszystkich
tych co już są i co będą świętymi
ładny i klimatyczny.
Zgadzam się w zupełności z przesłaniem
wiersza...pozdrawiam Krysteczku :*:)
To taki czas pełen zadumy.