Płomienny księżyc

mały pokoik kochanków
skąpany pomarańczowym blaskiem księżyca
przepełniony gorącą atmosferą, letniej nocy

pozostawieni sam na sam z naturą ludzką
rozniecają ogień pieszcząc się spojrzeniami
spragnieni oddechów, na ciele, na ustach

błądzą dotykiem nieśmiałym po sobie
badając każdą dolinę i każde wzniesienie
szukając reakcji, granic czułości wszelakich miejsc

on drażnić nie przestaje powierzchni całej, dłońmi swymi
ich szorstki dotyk dreszczem niesie się po skórze
ona ustami cudownymi, pocałunkami pokrywa go
zrazu przygryzając uszko lub wargę mu
pchany rozkoszną ciekawością przemierza wzgórki jej
by wspiąć się na szczyty i wgryzać w nie

spragniony spija krople ze źródła życia
zanim oboje dosiądą narowistego rumaka pożądania
on pochwyci ją silnie, rytmicznie kołysząc
ona wbije łapczywie swe pazurki w plecy jego

rumak napędzony mocą wiecznej młodości
nieść ich będzie godzinami do celu
aż wycieńczeni padną oboje z braku sił
szczęśliwi z drogi jaką razem przebyli
w myślach planując już kolejną podróż
równie długą, tak samo gorącą i wilgotną

...i znów towarzyszem płomienny księżyc im będzie

autor

ma3stro

Napisany: 2005-02-03 Dodano: 2006-08-15 00:14:39

Ten wiersz przeczytano 618 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie