W płomyku świecy...
Czymże jest sercom naszym świat bez miłości? Tym zaprawdę, czym byłaby bez światła latarnia magiczna….”...
W wigilijny mroźny wieczór
Jak dziewczynka z zapałkami
Wpatruję się w płomyk świecy
Chcąc ogrzać swe zziębnięte serce
W ciepłym płomyku
Widzę roześmiane szczęsliwe twarze
rodzin
Które nie cieszą się suto zastawionym
stołem
Lecz ciepłą rodzinną atmosferą
Widzę w nim święta z dzięcinnych lat
Tak skromne a zarazem tak bogate
Oraz osoby bliskie sercu ,które już dawno
odeszły
Widzę też siebie
Oraz fragmenty z chwil, kiedy byłam
szczęsliwa
Poczułam miłe ciepło w tym innym
świecie
Wspomnieniami przez chwilkę ogrzałam swoje
serce
Pst płomyk zgasł
Nie chcę wracać wiecej...
Są ludzie ,którym szzczzęście mignie tylko na moment,na moment tylko ukaże sie po to by uczynić życie tym smutniejsze i okrutniejsze
Smutniutka
Komentarze (11)
Milo jest wracac wspomnieniami do dawnych swiat bo
byly one inne od dzisiejszych.To zostaje w sercu i
pamieci na zawsze.
Zobcz nadzieję w płomykach świeczek Która otuli serce
strapione, Ogień z popiołem smutki powlecze Założysz
szczęścia cenną koronę. Twoje pisanie jest inspiracją
dla mnie. Dziękuję.
Piękny wiersz,nie zawsze suto zastawiony stól świadczy
o szczęściu w domu,a wspomnienia z lat dziecinnych to
jest chyba to co najcenniejsze sobie nosimy,a brak
tych co odeszli bedzie w takim dniu zawsze
boloło...ale dopuki o nich myślimy będą zawsze blisko
nas
smutny wiersz ale przemawia przezeń prawda
Wspomnienia nawet te najpiękniejsze przynoszą smutek i
żal, że te chwile już się nie powtórzą. Znam to
uczucie, dobrze jest ono ukazane w wierszu. Pozdrawiam
!
Do miłych wspomnień się wraca z ochotą i chętnie,a
płomień świecy już niejednego potrafił rozgrzać-wiersz
ładny,a w wigilijne wieczory chętnie się wspomina,to
szczególny nastrój..powodzenia
Ujmujący...wartościowy... poruszający serca...
Wspominać musimy,dzięki naszym wspomnienim powracamy
do tego co było.Pozdrawiam
Życie upływa między wspomnieniami tego , co było i
nadzieją na to, co będzie. Ładne są Twoje wspomnienia,
bardzo osobiste.
Piękne wspomnienia w płomieniu świecy... czas wszystko
zmienia... kiedyś żyło się skromniej, ale bardziej
rodzinnie i cieplej...
Wspomnienia,wspomnienia i jeszcze trudniej znieść
terażniejszość