Plotkara

Gadasz i gadasz bez zatrzymania,
jak lalka, zabawka na klucz nakręcana.
Mówisz bez sensu, nikt Cię nie słucha,
a Ty nadajesz od ucha do ucha.
Plotki roznosisz, brudy wyciągasz,
a mówisz o sobie, że jesteś porządna.
Coś Ci się w głowie poprzestawiało,
chyba rozumu masz w niej za mało.
Nie klep o innych co nie potrzeba,
bo się okaże, żeś anioł z nieba,
a cała reszta, o której mowa,
to nic nie warta ludzi połowa.
Żyją na ziemi, pasożytują,
krzywdzą, zdradzają i leniuchują.
Dlaczego o sobie więcej nie mówisz,
że w życiu jak inni tak samo się gubisz?
Boisz się pewnie, że każdy się dowie,
jakie sekrety kryjesz w swej głowie?
I już nie będziesz jak woda źródlana,
czysta i świeża do picia podana.
Myślisz, że cwana z Ciebie mądrala?
Każdy i tak wie, że jesteś plotkara.

autor

gabis

Dodano: 2008-06-01 09:03:48

Ten wiersz przeczytano 5260 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie