po bezdrożach czasu
nie mam talentu
tylko ironia losu
sprawia że błądzę
wyłaniając z zakrętu
niespełnione żądze
jak wiatr unoszę
do lotu wzbijam
pobudzam do życia
smutne nuty głoszę
melodia słów niczyja
przenika pustki wnętrze
błądząc po bezdrożach
spowitych mgłą nadziei
zapatrzona w serce
czekam na swój czas..
autor
suzzi
Dodano: 2011-11-11 11:20:59
Ten wiersz przeczytano 545 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
"czekam na swój czas..." - w tych paru słowach peelka
ukryła tajemnicę, nie wie bowiem czytelnik co to
będzie w owym swoim czasie.
Czekajmy z nadzieja i miloscia w sercach.Piekny
wiersz,pozdrawiam serdecznie+++
"czekam na swój czas.." ciekawe koleje ludzkiej drogi
życia
Warto czekać, warto szukać nawet, jeżeli przyjdzie nam
błądzić:)
Czekamy, szukamy, a nasze życie jest właśnie tu gdzie
jesteśmy! Pozdrawiam!
Witaj..trafny przekaz ..czas on daje to na co czekamy
i nie ominie nas to co nam przeznaczone..pozdrawiam
miło+++++
W końcu nadejdzie ten czas,
Twój czas,
jest nadzieja, zamglona, ale jest.
Pozdrawiam:)
ciekawy...bardzo
Smutny wiersz ale trafił do mnie... Samotność i pustkę
można pokonać... Pozdrawiam serdecznie:)