A po Kalipso
Ostatni zakręt ludzkości...?
Śpią ślady w pustce gęstej
Która świat spowiła
Śpią cicho na bezdrożach…
Bezlitosna siła!
Śpią cicho ludzkie grzechy
W niebyt rozrzucone
Śpią krzyki w grymas zmięte…
W każdą świata stronę!
Śpią orły opuściwszy
Szczytów zimne skrzydła
Śpią gwiazdy nieodgadłe…
Rozpalone widma!
Śpią statki rozproszone
W mórz czarnej otchłani
Śpią kwiaty pod chatami…
Krzyk ugrzęzły w krtani!
Aż grzmot nad skałą umilkł
Wiatr syczy jak żmije
Kur już nic nie obwieszcza…
Cisza pustką wyje!
nie żyję...
autor
One Moment
Dodano: 2017-04-28 18:59:47
Ten wiersz przeczytano 1446 razy
Oddanych głosów: 40
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (45)
dosadnie szukasz tego co leży na wierzchu nie na dnie
trafisz na zapadnie co cię wciągnie snadnie
aż cisza zawyje
Witaj. Swietna dramaruria w doskonalym doborze slow i
metafor. Grubymi czarnymi pociagnieciami nakreslona
wizja... oby nie... Moc serdecznosci.
łał... ostro, strach spać. pozdrawiam
Bardzo się podoba :-)
Czy taka wizja przemawia i porusza wnętrze...mnie
tak...pozdrawiam serdecznie
Powiało smutkiem dramatycznym...
Pozdrawiam milutko:)
A po Kalipso
mogą być Owocowe lub Migdałowe.
I tylko nie przeziębić podniebienia.
interesujący przekaz...
czyżby taki miał być koniec?
Kiedyś też napisałam na ten temat kilka wierszy czyli
jednak...
Bardzo się podoba!
Pozdrawiam :)
dramatyczna wizja... powiało grozą - jest nadzieja że
może przyjdzie opamiętanie:-)
pozdrawiam
wszystko śpi by się obudzić w innym świecie ..póki co
żyj i pisz piękne nam wiersze ..
Owszem, wszystko śpi, ale wiersz żyje!!!Bardzo
ciekawie:)
przeszedł mnie dreszcz brrr
pozdrawiam :)
Wstrząsający wiersz aż mnie ciarki przeszły. Na
szczęście jest czas, żeby nie dopuścić do takiego
obrotu sprawy.
Pozdrawiam optymistycznie :)
Dramatyczny przekaz i okropny scenariusz, zatrzymales
dla nas, pozdrawiam