Po ludzku
Życie nie ma poczucia humoru,
nie tylko pechowców kulawi,
z kim ostrzej sobie w kulki pogrywa,
na pastwę niefartu zostawi.
Opatrzność ma wyraźnego zeza,
miłość wiedzie zwykle w pokrzywy,
półślepy Amor nie wie gdzie strzela,
Stróż Anioł chyba leniwy.
Więc kiedy czasem uśmiechnąć się uda,
po ludzku z drobiazgów ucieszyć,
swymi planami nie dziel się z niebem,
bo możesz tam kogo rozśmieszyć.
autor
Aut
Dodano: 2010-02-05 00:03:20
Ten wiersz przeczytano 1455 razy
Oddanych głosów: 47
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (35)
O, jakie czarne myśli u Auta, ale nie każda miłośc
wiedzie w pokrzywy,(chociaż masaż pokrzywami jest
dobry dla zdrowia ponoc),i uśmiechac się warto, i z
niebem podzielic radością i troską można- nie
wyśmieją,to robią ludzie bez dobrego uśmiechu :))
ładny wiersz ... cieszyć się z marzeń i żyć tak po
ludzku :) .... pozdrawiam
Zyc szczesliwie,,nawet w marzeniach,,
jakie to piekne,,ciekawy wiersz,,
pozdrawiam z daleka.
Miłość uskrzydla. Oboje w biedzie, gdy w pokrzywy
wiedzie. Wyjątkiem jest stokrotka polna i harcerz
gapa, co wlazł aż po pas....w ciemny las, aby tam
powiedzieć"ma miłosc jest ogromna, głeboko w sercu
skryta i nikt jej nie odgadnie i nikt jej nie
odczyta" :))
Masz Pan Aut rację..po ludzku żyć i cieszyć się z
marzeń tak po prostu zwyczajnie być szczęśliwym..