Po nas przyjdą inni
po nas przyjdą inni
smuga światła wnika w ciemność
dokoła mur i zapach przeszłości
my z innej epoki podziwiamy kunszt
pracy ludzi i milczymy zamyśleni
w historii na kartach zapisane ich
dzieje
budowali zamki obronne fosy
z mostem zwodzonym i wieże wysokie
idziemy przez ten most kołysze nurt
rzeki
my z innej epoki a tak zagubieni
unikamy słonecznych promieni
niech nikt nie widzi naszej twarzy
w krętych korytarzach drga blada łza
na kamiennej krypcie zatarte epitafium
mijają stulecia to teraźniejsze niknie
w krokach znikających przed i za nami
po nas przyjdą inni by budować przyszłość
Komentarze (26)
Z podobaniem dla melancholii, pozdrawiam ciepło.
mądrze i pięknie
pozdrawiam serdecznie
Dobra refleksja.
Pozdrawiam:)
I tak od wieków przed nami i miejmy nadzieję, że
również po nas...
Pozdrawiam serdecznie :)
Łatwopalni...
Pozdrawiam
Świat się zmienia, lecz prawo natury pozostaje takie
samo,
to prawda, że po nas przyjdą inni, taka kolej
rzeczy...
Dobrej nocy życzę.
Po nas przyjdą inni. Nie przejdziemy do historii.
*siódmy wers - most zwodzony.
Miłego wieczoru :):)
Mijamy w epokach. Ukłony :-)
...i oby przyszli budować, nie - niszczyć...
I tak w kółko kręci się świat, a pomimo tylu lat,
sprawa życia i śmierci to constans zasada.
Jedyna sprawiedliwa reguła.
Mądra refleksja...
Bardzo Wam dziękuję..serdecznie pozdrawiam
Masz rację.Po nas przyjdą inni.
Żyjmy jednak tak, aby tym co po nas przyjdą było
łatwiej.
Pozdrawiam.
Marek
Witaj,
i chce mi się powtórzyć, ziemia się kręci, czas
ucieka nas już tak niewiele czeka...
Z podziekowaniami, pozdrowieniami i /+/
Witaj.
Dobry przekaz wiersza, zatrzymał.
Refleksyjny.
“Tak, po nas przyjdą inni“
Pozdrawiam.:)