Po piękną przyszłość
Po przyszłość ponad podziałami,
prawdziwość przemiany powszechnej,
przepiękne pojęcia pejzaży,
pamięć przeszłości poległej.
Posłuszni, pokorni, poddani,
podnieceni piękna przedwiośniem,
pobudzeni prawd powołaniem,
przeszli przez plac powinności.
Przezacna, przepiękna przyszłości,
przepełniona pychą pomników,
podwalino podmyta prawdą,
przeceną potęgi poniekąd.
Pod powiekami powoli przygasa,
pochodnia przyszłości poczciwej,
purpurowym pyłem porasta,
piękno pachnące prawdziwe.
Kazimierz Nowacki /z tomiku "Strofy życia"/
autor
Kazimierz
Dodano: 2014-09-23 08:43:54
Ten wiersz przeczytano 1246 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Piękno i młodość nalot okrywa co się jesienią życia
nazywa
podziwiam pięknie i pozdrawiam serdecznie:)))
Świetny skłaniający do refleksji
tautogram.Pozdrawiam:)
Doskonały tautogram,no i skłania do refleksji:)
Gratuluję!
Pozdrawiam serdecznie:)
świetny tautogram:)
Piękny i trudno taki wiersz napisać:)
Świetny tautogram.
Ciekawe polaczenie wiersz sklania do refleksji
pozdrawiam
Walka o przyszłość w połączeniu z naturą - ładna
kombinacja. Serdeczności.