Po Taize 2011-Dla Bejowiczki Siaba
"Po Taize 2011- Dla Bejowiczki Siaba"
16.08.2011.r. wtorek 10:16:00
Cześć Siabo, jak widać po tegorocznym
Taize
Nieco zmieniłem treść wierszy
I przede wszystkim jest pewien cykl
Wierszy Po Taize 2011,
A więc wiersze dawne,
Które jako Agent publikowałem
Chociażby tytułami
Nie będą pasować,
Ale mogę Ci je wysłać na nk,
Fotkę.pl , gg, facebooka,
e.maila, co tam masz.
Poza tym, to ja kiedyś pisałem
Tak z wiosny tego roku
Na beju taki niedzielny cykl,
Wierszy starych,
Które jako Agent publikowałem.
To są tylko losowo wybrane,
A więc nie najlepsze,
Bo mnie samemu ciężko ocenić,
Który jaki jest.
No to tyle prywaty,
A teraz coś specjalnie dla Ciebie.
Po Taize 2011- Dla Bejowiczki Siaba
Bądź ziarnem siewnym
Nam na beju,
A my bardzo bogato i hojnie
Obiecujemy,
Że z Tobą na dobre i na złe będziemy.
Bądź Siabo jak te ziarno siewne,
Które zawiera w sobie cały ten świat.
I niesie wraz z sobą
Wielką zapowiedź,
Że już tuż, tuż zakwitnie:
Pole złocistym łanem,
Ogród kwiecistym bukietem
I proszę Ty pozostań nam
Takim bejowym bogactwem szczęścia.
Po Taize 2011- Dla Bejowiczki Siaba
Twoje komentarze są :
Chlebem dnia każdego,
Bez których obejść się nie umiemy,
Bez tych komentarzy wręcz giniemy.
Po Taize 2011- Dla Bejowiczki Siaba
Ziarno bywa niczym modlitwa w nocy,
Człowiek wtedy w ramionach
Szuka pomocy
I leży nawet krzyżem,
By móc swoje słowa ciche
Szepnąć na ucho matce Ziemi.
A matką Ziemi jest Maryja,
Więc niech ona wstawia się
Do swego Syna
Za nami bejowiczami
I za Tobą,
Naszą kochaną osobą,
Bo Ty Siaba,
Nie jesteś słaba,
Masz swą ludzką moc,
Bo Boża pomoc
W cichych objęciach
Cię doładowuje
Byś mogła owocować
Każdego dnia
I tak do końca ziemskiego życia.
Po Taize 2011- Dla Bejowiczki Siaba,
Proszę nie obraź się
Za me słowa powyższe
Do Ciebie kierowane
I z leksza też do innych,
By się cieszyli,
Że wśród nas jest taki ktoś jak Ty.
Jeśli jeszcze nie czujesz się
Ziarnem siewnym,
To niebawem poczujesz się,
Bo to wielka tajemnica.
Ona jest taka cicha,
Prosta w dobrym tego słowa znaczeniu,
I ukryta pozornie w samotności.
Wieczorem, wśród ciemności
Wejdź na gg
I poczuj ciepło Słońca,
Słońca, gdy osoba Ci życzliwa
Będzie właśnie dostępna.
Nie martw się ewentualnym deszczem,
Czy też z bólu dreszczem,
Jam teraz wrzeszczę,
Siabo porozmawiajmy,
Bo fajna z Ciebie osóbka.
Na zakończenie dodam,
Że jak ziarno siewne
Jest drogą dla każdego człowieka,
To ku takim wyjątkowym jak Ty
Ono tym bardziej czeka,
By ku słodszemu owocowaniu
W pełni i w dojrzałości oddać się.
Komentarze (3)
dziękuje za przeczytane wiersze...pozdrawiam ciepłym
akcentem kończącego się dnia
Autorze poematu! Czyżby znana wszystkim bejowiczom
Siaba zasłużyła sobie aż na takie kpiny-drwiny z jej
osoby?
A gdzież adresatka tego peanu, tej litanii? Ona, bez
której komentarzy wręcz giniemy? Która jest takim
bogactwem szczęścia i będzie nam tu owocować aż do
końca ziemskiego życia - gdzie żeś, ach gdzie, o Siabo
nasza?
A "komentarze" owej Siaby godne są zaiste tego
poematu - równie jak on składają się z samych
zachwytów i uniesień nad tekstami bejowskimi.