Po wieczność

Kolejne godziny czynią garść popiołu
Z tego płomienia który dla mnie płonął
Z oczu ognistych i czułych pospołu
Co żal i smutek w ich sile zatonął

Z tych pocałunków mocnych jak balsamy
Z uniesień żywych do promieni słońca
Przekroczyliśmy wspólnie zakazane bramy
Co pozostało...Szkic, kartka jaśniejąca

Morderco chmurny,życiu sztuce wrogi
Niecny złodzieju czasie szalejący
Na nowo złączyły się znów nasze drogi
I los na wieczność dwie dusze łączący

Zycie jest złym kwadransem złożonym z uroczych sekund...

autor

Głos z szafy

Dodano: 2004-07-23 03:14:29

Ten wiersz przeczytano 462 razy

Oddanych głosów: 117

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie