Pocałunek

Rzucone słowa podnoszę z ziemi delikatnym ruchem,
parzę prosto w swoje niewyraźnie odbicie...
Wilgotne powietrze, potwierdzenia głuche,
rozmyte wszystko w oczu Twych błękicie.

Ogniki rozpalone plomiennymi ruchami
unoszą się pulsują teraz w zieleni,
przeskakują wdzięczne między źrenicami,
nie spoczną na moment gdy iskrzy między Nami.

Ciepłym oddechem roztopiona skóra sucha...
Jakże pachnie Twoje tchnienie prawdziwym życiem.
Szepczesz piosenkę dzisiejszą do ucha.
O słowa wonne tak duszę pieścicie.

Roztopiony jak wosk zastygam, twardnieję.
Zatapiam dłonie w łąki włosów oplatając Ciebie.
Pulsujące skronie, na szyi ciarki, wzrok mdleje.
Jestem tu a mnie nie ma,wiem a nic nie wiem.

Trwać tak wiecznie w objęciach nieba grzechu,
uścisku i dotyku dłoni pieszczacych Twe plecy.
Zerkasz spod powiek nie licząc uśmiechu,
pocałunków z których każdy świat chory leczy.

A słodycz i wilgoć kwiatu ust Twych ponętnych,
lekko uchylonych zniewala dogłębnie.
Chcę zatapiać się w ich płatkach namiętnych
Złapać tę chwilę mieć ją ze sobą blisko, wszędzie.

Drżenie ognikow, błędny wzrok niemy gdy usta otwierasz.
Tak drzę z Tobą gdy sięgam po skarb wilgotny.
Pulsujesz cała moja odana i szczera.
Teraz jak Ty zamkne oczy gdy cały świat mokry.

autor

dEn

Napisany: 2014-08-26 Dodano: 2014-08-26 20:45:57

Ten wiersz przeczytano 1100 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie