Pociesz... utul...

Pociesz, utul
- niech ten moment trwa całą wieczność.
Bądź...
Doznaj jak boli samotność nie dzielona na dwoje
- jak smakuje rozpacz z tęsknotą,
Przekonaj się...
Zakosztuj...
Pojmij dlaczego tak czuję.
Wróć by pocieszyć, ukołysać, utulić.
Z lubością przygarnij
- wsłuchaj się w myśli moje.
Odciśnij stygmat na mych ustach,
na sercu
- zostań.
Nigdy już nie odchodź...

autor

nico98

Napisany: 2007-01-09 Dodano: 2007-01-09 04:48:15

Ten wiersz przeczytano 418 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie