pocieszanka
stań obok
przytul się
wypłacz łzy smutku
zamienię je
w płatki róż
zapachnie życie
jak ogród o poranku
zamknę cię
w ciepłych ramionach
i zapomnisz
najzimniejszą z zim...
autor
smutna2013

Dodano: 2014-06-09 15:09:37
Ten wiersz przeczytano 1462 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
Dziękuję bardzo za pocieszenie. Chętnie nawiąże
kontakt "zawiedzionych w miłości" Pozdrawiam
Przytulnie :) miłego
fajne :):):):)
Jaka miła i ciepła pocieszanka,
w sam raz dla mnie na moje smutki.
Podoba mi się. Pozdrawiam serdecznie.
Eh!!!!Gorąca Kobitka :)))
Zacna pocieszanka:)))
Zaintrygowały mnie dzisiaj Twoje słowa "o sobie" -
taki dziwny los człowieka: gdy jest biało - znajdzie
się jakieś zwątpienie, gdy jest smutek - szukamy
nadziei. A Twoje ramiona na pewno najcieplejsze...
Pozdrawiam.:)
jak dobrze... i ja się wtulam w te słowa :-)
pięknie ...zapachniało różami i miłością ....tak
trzymaj :-)))))
pozdrawiam
Pięknie zapachniało w Twojej miniaturce.
Pozdrawiam:)
Smutna, chyba Cię muszę utulić, tym mocniej im większy
uśmiech pojawi się na Twej twarzy:)))))))
Umiesz pocieszać słowem, teraz zacznij czynem, abyś
już nie była taka smutna:)
Pozdrawiam cieplutko:):):)
jak stanie, jak Cię przytuli, jak pocieszy, to nie
będziesz już taka smutna 2013 razy....
Podoba mi sie wiersz,pozdrawiam serdecznie
pięknie.
pozdrawiam:)