Początek przez Koniec

W domu z całowanych cegieł
oświetlone usta złote
Nad nimi złota poświata
żarówki rzeczywistości
i dalekiego Słońca
***
Wargi wierne Niezmiennej Zasadzie
czekają cierpliwie
na stopy przechodnia
odmawiające błądzenia
***
Domokrążca spragniony
wypija właściwe treści
wychyla kielich
Źródła Niepodważalnego Dźwięku
***
Odrodzony burzy chatkę
podpartą wietrznymi gałązkami
zapala własne światła
czeka na swoich gości

Dziękuję Pani Złotoustej...

autor

Matrona

Napisany: 2008-04-24 Dodano: 2008-05-08 12:22:56

Ten wiersz przeczytano 921 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Szkoła

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie