Pod dachem nieba

Dzieją się ludzkie sprawy
Noce z dniem splecione
Czyjeś oczy zapłakane
I sad w kwieciu tonie
Pod osłoną nieba
Rodzą się plony z myśli
Zawiłości jak splątane sieci
Kroki na brukowanej ulicy
Pod tym dachem niebieskim
Wszyscy jesteśmy jednacy
Sąsiad tuż obok za ścianą
I żebrak, co tobołek swój taszczy
I ta kobieta w kościele
Co Boga pragnie przez chwilę
Różaniec trzyma w dłoni
Myślami wyrusza ku niebu
A ja zatrudniona w tym życiu
Pod nieboskłonem odpocznę (jak pies)
Na etacie dozorcy
Bez wołań pomocy

M. Wityńska.

autor

Mariola Wityńska

Napisany: 2007-04-27 Dodano: 2007-04-28 00:02:23

Ten wiersz przeczytano 453 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie