Pod Samotnią

wolnyduch - Kolejny pozytywny komentarz utwierdza mnie
w postanowieniu, by nie "uszczęśliwiać" autorów
uwagami. Lepiej po prostu dzielić się tym, co wydaje
sie warte zastanowienia i refleksji. Ciepło
pozdrawiam.

Miło poczytać poezję w Pana wydaniu,
wiersz lekko filozoficzny, z zadumą nad życiem, do
której pobudza rekwizyt kamienia, o którym pisało tak
wielu poetów, choćby Szymborska czy Herbert.
Wiersz podoba mi się nie tylko ze względu na treść,
ale i na formę i jego rytmiczność.
Pozdrawiam i życzę miłego weekendu.

Pasjans - Dziękuję za aprobatę wiersza i to chyba
najważniejsze, bo poglądy na poezję to swoista
teoria, a liczą się i przemawiają przede wszystkim
same wiersze. Wydaje mi się, że sporo autorów, więc
nie wszyscy, nie docenia wagi komentarza jako elementu
edukacyjnego, tak jak szczera rozmowa ułatwia
porozumienie, tak komentarz zawierając konkrety, nie
tylko uwiarygodnia ocenę, bo to sedno komentarza, ale
również edukuje i wzbogaca wiedzę na temat poezji, jej
interpretacji, czy stosowanych innowacji. Jest
tajemnica poliszynela, że za komentarzami stoją głosy
i w końcowym efekcie "status" autora, nie wnikając,
czy to jakaś wymierna wartość. Oczywiście cieszy mnie
dostrzeżenie mojego pisania, ale moje skromne
"sugestie" też mają dla mnie znaczenie. Łączę
pozdrowienia.

Zwróciłem uwagę na wiersz, bo miejsce to kultowe dla
ludzi, którzy liceum i studia kończyli we Wrocławiu
:-) Wiersz się bardzo udał, ale niektóre komentarze
zasmucają. Obawiam się, że to niereformowalne, zatem
kłaniam się - Autorowi mniej chętnie, wierszowi z
przyjemnością :-)

cii_sza - Dziękuję i pozdrawiam.

Pięknie Panie Staszku:)

AAnanke - Cieszę się, że lektura wiersza nastroiła
nostalicznie.

Maciek.J - Interesujace skojarzenie.

Mily - Dla mnie rymy dyktuje treść. Dlatego nie zawsze
są wyszukane.

Wszystkich ciepło pozdrawiam.

Wanda Kosma - Niechcący, mogłem urazić użyciem
niewłaściwego słowa(zażenowany). Jak dotąd byłem
"uodporniony" na krytyczne komentarze dotyczące
mojego nieprzejednanego stosunku do niewłaściwych msz
zachowań autorów, dotyczących pozytywnego, a często
też przesadnego,msz, komentowania, bez uzasadnienia.
Stąd tyle pozytywnych opinii o moim ostatnim
wierszu, wprawiło mnie w zakłopotanie, niedowierzanie
Autorom, z którymi w przeszłości dochodziło do
"spięć". Nie oznacza to, że zmieniłem totalnie
podejście do oceny wierszy na portalu, może tylko
mniej korci mnie, by "wypalić" co mam na myśli.
Poprzednie TWA przeceniało wartość "wytwórczości".
Zjawisko jednak nie zginęło, zmieniła się jednak
forma i tematyka wierszy, którą ocenia się jako poezja
współczesna. Mnóstwo skrótów myślowych, jakimś
dziwnym sposobem zrozumiałych, genialnych
intelektualnie komentujących, wersyfikacja mająca
sens dla "zaawansowanych", terminy, których
zrozumienie wymaga czasochłonnych poszukiwań i choćby
dosyć często szermowanie prawem do nieskrępowanego
puszczenia wodzy wyobrażni, gdzie wszystko jest
możliwe, nawet jeśli tzw. "zdrowy rozsądek" budzi
mniej lub bardziej jawny sprzeciw. Nie przedłużając
mojego "credo", nie twierdząc, że to ja mam racje,
chciałbym zachęcić autorów i czytelników do
konkretnego i popartego argumentami komentowania.
Korzyść będzie nie do podważenia: większa czytelność
wierszy i bardziej udane próby tych zaczynających.
Łączę pozdrowienia.

Podobają mi się rymy w środkowej strofce.
Kamyki też mogą przemówić ;)
Pozdrawiam :)

każdy czasem czuje się jak szary kamyk
bardzo ładny wiersz Stanisławie

Nostalgiczny, trafiający w mój nastrój. Od tajemnicy
symbolicznego kamienia po puentujacą refleksję z
pozytywnym wydźwiękiem,dodatkowo nienaganna rytmika i
rymy. Gratuluję, warto było tu dzisiaj być.

Wanda Kosma - Z zażenowaniem przyjmuję pozytywny
komentarz na temat treści i formy wiersza. Czasem
okoliczności i psychiczny nastrój pozwalają na
ciekawą refleksję. Ciepło pozdrawiam.

Wspaniały wiersz, bliski - Samotnia, dosłownie i w
przenośni, to moje ulubione miejsce. Obraz i refleksja
nieskazitelne jak woda Małego Stawu. Oprócz
sylabotoniczności z klasyczną średniówką, wiersz
cechuje przemyślana instrumentacja głoskowa, w
układzie rymów i elementach aliteracyjnych. Z uznaniem
pozdrawiam :)

Dziękuję wszystkim za życzliwe komentarze i ciepło
pozdrawiam.

Po przeczytaniu pomyślałam że można odnieść się do
takiego stwierdzenia - skała - świat , oderwany kamyk
człowiek który posiada wolność ale zawsze będzie
częścią tego świata. Człowiek istota nie do zdarcia,
takie tam moje . Pozdrawiam Panie Staszku