Podmuch
Papieros za papierosem
Dym jak mgła
Przesłania wszystko wokół
Zatrzaskujące sie drzwi
Przeszłość czy przyszłość?
Nie wiem
Teraźniejszość jest tak niewyraźna
Popielniczka - popiół
Wszystko co kiedykolwiek miałam
Co mam
Czy będę miała więcej?
Wiatr
Podmuch wprost ku popielniczce
Zamykam okno
Za późno
Popiół jak moje życie
Rozrzucony po podłodze
Wiem
Że nie uda się wszystkiego zebrać
Cząstka mnie zaginie
Już na zawsze
Jak te szare drobiny
Pozostanie wdeptana w dywan
Papieros - popiół
Życie - ja
Coraz mniej
Coraz bliżej
Do nicości
Komentarze (5)
każdy dzień przybliża nas do nicości, pomyśleć nad
sobą kim jesteśmy..świetne porównanie
...popiół..jakpopiół znikniemy..lecz..?
popielniczka i popiół rozdmuchany przez
podmuch - symbol naszego życia.
Ladnie to przedstawione, pieknym językiem opisane.
Wiersz smutny skłaniający do zadumy nad naszym życiem.
Bardzo mi sie podoba. +
Wiersz bardzo osobisty... w piekny choć smutny sposób
przedstawiłaś swoje odczucia, życie jak
popiół...bardzo mi się podoba Twoje porównanie ,dobry
wiersz!
Wiersz refleksyjny, trafna metafora, bo czy my sami
nie jesteśmy popiołem.Ładny wiersz.
To, co pokazałaś w wierszu zmusza do zadumy nad
sobą.... Podoba mi się...