Podróż
Jadę autem setki mil
Patrzę w szybę jakbym śnił
Patrzę w szybę wzrok w oddali
Czemuś my się nie spotkali.
Jadę autem setki mil
W głowie jeden obraz tkwi
W głowie jedna wizję mam
Nie chcę już pić kawy sam.
Jadę autem setki mil
Los wciąż ciągle ze mnie drwi
Los niezmiennie przypomina
Może to jest ta jedyna?
autor
Manieqq
Dodano: 2022-03-28 10:39:10
Ten wiersz przeczytano 995 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Dziękuję Krzemanka za pomoc, chociaż zrobiłaś
ingerencje w czyjąś myśl i wizję wiersza, hmm...
Inaczej odbieram to inaczj, ale? Może to było to,
celowe a może autor coś miał na myśli?
Za kilka lat się dowiemy.
Czasami błędy powodują dużą wartość, Prawda? Dlaczego
mam iść z nurtem, zamiast płynąć w górę rzeki ???
Wiersz już prawie poprawiony.
"Los wciąż ciągle..."
Krzemanka jest wspaniałą korektorką. Popraw jeszcze.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Dziękuję za uwagi i sugestie...
Zmiany wprowadzone. Pozdrawiam.
Fajny wierszyk, posłuchałabym dobrych rad krzemanki i
poczyniłabym na miejscu autora poprawki, dzięki którym
wiersz zyska na wartości :)
Pozdrawiam ciepło :)
Za Krzemanką.
Pozdrawiam :)
oby ta droga zaprowadziła Cię do niej.
Rytmiczne rozważania.
Co myślisz o małej korekcie: W czwartym wersie czytam
sobie
"Czemuśmy się nie spotkali?"
w dziesiątym "ze mnie" i w finale
"Los niezmiennie przypomina
Może to jest ta jedyna?"
Mam nadzieję, że autor wybaczy mi te czytelnicze
sugestie. Pozdrawiam:)
w ósmym "pić kawy" zamiast "pić kawę"
Czasem tak jest.
I bywa też że ona jest tuż obok ni nie trzeba jej
daleko szukać.