Podróż w czasie. Proza.

Pamiętam, tamtą woń pachnącego groszku
pod oknami, światło księżyca nad sadem,
malutką rzeczkę, szum nocnego wiatru
w konarach topoli.
Dom niewielki z malowniczym ogródkiem, gdzie
na ścianach pięły się girlandy blado różowych
róż zaglądających do okien.
Dach z kominem obrośniętym zwojami
przepysznego wina czepiającego się
chropowatej ściany.
W oknach powiewające perkalowe firanki,
staroświeckie umeblowanie.
Mały regał zapełniony książkami,
fotelik z wikliny, lustro ozdobione
pucołowatymi amorkami.
Stolik, na którym stały świeże kwiaty,
najczęściej były to białe lilie
z ogromnymi kielichami, rozsiewające
wokół cudowny zapach.
Ogród tonął w morzu białych i żółtych
narcyzów, a między nimi wychylała się
soczysta, szmaragdowa trawa.
Mnóstwo kwiatów rozsypanych wokoło,
jak gdyby dywan utkany ze słonecznych promieni
zaścielał grządki.
Teraz wiatr hula po pustych kątach,
smutek i samotność rozgościły się w tych ścianach
tylko w księżycowe noce być może
wracają duchy, a stary dom śni, że nadal
jest piękny i nowy.

Tessa50

Z całego serca dziękuję za tą śliczną stalówkę w kolorze nadziei,wszystkim Wam, którzy pomagacie mi czytając i komentując, dziękuję...

autor

Tessa50

Napisany: 2010-01-14 Dodano: 2010-01-14 06:19:26

Ten wiersz przeczytano 1377 razy

Oddanych głosów: 36

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie