Podróż donikąd
I
przyszedł czas na jesień. znów większe
opady powiek
i ciała. kiedyś drżałam na widok pająków i
zmiętych twarzy.
dzisiaj pamięć odłazi od kości. chcesz
mościć nowe?
to nie czas na zakładanie gniazd, rodzą się
puste skorupy.
przymrozek je skruszy. zanim słomiany
dotrze - nasiąkną agonią.
II
powoli pozbywam się kształtów i pożądania.
bielmo na skroniach i oczach. osierocam się
z siebie
każdego dnia. to jeszcze ja, chociaż w
innym stanie skupienia.
III
wiem, nie zmienisz upodobań. zostań tam,
gdzie jędrne
i zdrowe. oszczędź słów, wiatr nimi pluje.
czujesz?
IV
jeszcze niedawno kukułki w zegarach
zapowiadały
nieskończoność. ponoć są podstępne - idą z
czasem.
nie ugaszę ognisk zapalnych ani iskier.
wszystkie
chowam pod powieką. możesz trwać lub
odejść, zamknąć wieko.
09.09.11
Komentarze (12)
Wiersz na wysokim poziomie literackim!
Trafiłem niespodziewanie na znakomitą Autorkę i chyba
u Ciebie pomieszkam.
Pozdrowienia:)
podzielam refleksję - mam podobnie ze sobą jesiennie
Hah... ani nie nieta, Ani nie netia:) Pozdrawiam i
przepraszam, że teraz dopiero:))
Cel podrozy jest znany,szkoda ze w
samotnosci.Doskonaly wiersz.Pozdrawiam serdecznie+++
"wiem, nie zmienisz upodobań. zostań tam, gdzie
jędrne
i zdrowe. oszczędź słów, wiatr nimi pluje. czujesz?"
niesamowite, przełykam każde słowo jak gorzką pigułkę,
ale czytam, bo ten wiersz niewątpliwie wciąga (dobrze,
że jesteś)
Uroda, cóż- przemija z wiekiem( każdemu!)Prawdziwe
piękno w mądrości. Pod jesienną sukienką wiersza
prawdziwie dojrzała poetka, ona wie, co widzi i czuje
pod powieką. I nie jedną prawdę jeszcze nam w wierszu
przedstawi, bo jest potencjał, drogie panie. I
PANOWIE!
Witaj:) Wiersz na wysokim poziomie literackim. Nie
wiem czemu dałaś klimat:obojętny. W/g mnie jest
smutny. Znalazłam cząstkę siebie, skromnie nie powiem
która to:)) Pozdrawiam.
Swietny wiersz, jak zwykle :)
jakbyś streszczała moją codzienność, tylko tyle i aż
tyle.
..."jeszcze niedawno kukułki w zegarach zapowiadały
nieskończoność."... Pięknie napisane---=+!
Ciekawe! Te fragmenty monologu budują obrazy i
nastrój. Poruszają wyobraźnię i wciągają czytelnika.