Podziękowanie dla N

Żebyście wiedzieli ile łez przepłakała,
Nad moja duszą utrapioną,
Ile sędziwych nocy przesiedziała myśląc o męczenniku - potępięcu
Gdy szczelnie w swoim zamknięciu myślach schowany,
Tłumaczyłem sobie, że najlepszy przyjaciel to samotnik,
Przeszłością tylko żyłem i się karmiłem,
Aż smaku śmierci załaknołem,
Serce, co pęknięte szukające się nieustannie,
Znalazło jedna osóbkę wzruszone znamieniem mego istnienia,
Przejęta pomogła patrzeć teraźniejszością, chwyciła mnie mocno słowami:

Skało zacznij żyć, pragnąc miłości!

Znów odrodzony, choć nie do końca,
Słyszałem śpiew słowika, co zwiastował wiosennke, czułem zapach róży, który miłość posplatał,
Widziałem krajobraz namalowany nie w szarości,
Lecz w błękicie i palecie barw,
Aż serce przypomniało sobie dźwięk cudownego bicia.
Kończyszwy na przyjaciółce kochanej, co dobrym słowem mnie wskrzesiła,
A ja tylko jedno słowo przytaczam dla niej:
Dziękuje!
Dziękuje za pamięć i przyjaźń.

autor

Anioł Ciemności

Dodano: 2005-01-13 13:06:05

Ten wiersz przeczytano 535 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie