Poeta i czytelnik
Ten wiersz musi być przebojem
Zgrabne rymy twoje - moje
Melodyjny i z przesłaniem
Jak poetą być kochanie
Trzeba widzieć dwa księżyce
A we włosach ich odbicie
Po promykach iść do słońca
Drogą, która nie ma końca
Trzeba wiedzieć gdzie jest niebo
I jak z nieba zejść na drzewo
By polubić czytelnika
Tak spode łba albo z byka
No i co wytrzeszczasz gały?
Wiersz jest przecież doskonały!
Nie pasuje rymowany?
Wspak przeczytaj będzie biały!
Komentarze (22)
Wiersz dobry, tak jak i pomysł na niego. Potrafi
poprawić humor:) Pozdrawiam świątecznie:)
brawo,podoba mi się...pozdrawiam
Sympatyczny wiersz choć trochę przyprawiony ironią.
Słowa w nim są bardzo dobitne, przez co trafiają do
czytelnika.
Dobry wiersz.
Milo sie robi po przeczytaniu i nie wypadaloby nie
podziekowac za poprawe humoru.Wesolych Swiat i mokrych
pisanek :]
Fajnie sie czyta.
z humorem o poezji...pozdrawiam świątecznie
Chyba dlatego że mam cztery gały to wiersz biorę
za...doskonały. Bardzo podoba się budowa - mój do
Twego się dziś chowa...zresztą i tak nie mam czasu aby
wstawić. Białych nie jestem zwolennikiem więc nie
będę odwracał - Wesołych Zdrowych Świąt...powodzenia