Poetki i Poeci
Ż y c z e n i a
Już jutrzenka wschodzi
i słońce na niebie,
wzbudźmy w sobie miłość,
dla dusz pokrzepienie.
Podajmy swe dłonie,
byśmy jedno byli,
poezję, jak złote ziarno,
do ludzkich serc nosili.
Niech obfite daje plony
i błogosławieństwo z nieba
zsyła,
była pięknym powołaniem,
a Ojczyźnie słodki owoc
przynosiła.
Wierzę, że takimi jesteście.
autor
Grażyna Sieklucka
Dodano: 2014-05-13 06:59:11
Ten wiersz przeczytano 2411 razy
Oddanych głosów: 53
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (63)
Szczery i o pogodnym nastroju apel. :)
Piękna jest Twoja wiara Grażynko,serdeczności dla
Ciebie :)
Dziękuję za życzenia, które
odwzajemniam. Pozdrawiam serdecznie.
przyjmuję i odwzajemniam:)
niech i tak będzie :-)
"Podajmy swe dłonie,
byśmy jedno byli,
poezję, jak złote ziarno,
do ludzkich serc nosili."
Wszystkiego miłego ;-)))
Dziękuję pięknie Grażynko za życzenia. Niech wena
będzie z Tobą na zawsze.
Milutko pozdrawiam paaa
Jeśli o taką właśnie "poezję" chodzi, to ja dziękuję.
Bez urazy.
Grażynko, serdecznie dziękuję za życzenia. Pozdrawiam
ciepło :)))
myślę podobnie jak Ty
pozdrawiam
Jestem za i nawet nie chce mi się dodawać,że
ewentualnie mogę być przeciw, jak to już niektórzy
nasi "szacowni" prekursorzy mówili.
P.S. Grażynko. dobrej nocy życzę. Pozdrawiam :)
Ładny ku pokrzepieniu:)))
Nawet gdy w duszy żal i cierpienie,
niech miłość będzie natchnieniem!
Pozdrawiam!
Pięknie pokrzepiłaś Grażyniu serca poetów, dziękuję.
Pozdrawiam serdecznie:-)
-- zajrzałam i ...
życzenia dostałam
dzięki..