Poetki i Poeci
Ż y c z e n i a
Już jutrzenka wschodzi
i słońce na niebie,
wzbudźmy w sobie miłość,
dla dusz pokrzepienie.
Podajmy swe dłonie,
byśmy jedno byli,
poezję, jak złote ziarno,
do ludzkich serc nosili.
Niech obfite daje plony
i błogosławieństwo z nieba
zsyła,
była pięknym powołaniem,
a Ojczyźnie słodki owoc
przynosiła.
Wierzę, że takimi jesteście.
autor
Grażyna Sieklucka
Dodano: 2014-05-13 06:59:11
Ten wiersz przeczytano 2434 razy
Oddanych głosów: 53
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (63)
Szlachetny apel !!!
Pozdrawiam Cie!!!
Święta racja. Pozdrawiam
Grażynko, piękne przesłanie, może nie jestem poetką
ale lubię pisać, czasem wzruszyć albo rozbawić. Dzięki
za wizytę u mnie i pochwałę za tautogram. Cieplutko
pozdrawiam i + wstawiam.
Jestem za ! Pozdrawiam :)
Prawie ,Grażynko, prawie . Do doskonałości troszkę
brak.
Pozdrawiam
Bądźmy pokarmem duszy, serca tlenem, bądźmy
dobrzy.Nieśmy wszystkim bez wyjątku na skrzydłach
"motyli" promień słońca.Uśmiech znakiem
przewodnim.Piękny "motyl", piękne życzenia.Pozdrawiam
i uśmiech zostawiam :-)
Dziękuję - to piękne... Serdeczności :))
Przeczytałam z przyjemnością :) Serdeczności
Piekne przeslanie wiersza:)
Pozdrawiam serdecznie:)
piękne przesłanie ...miło czytać dziękuję za życzenia
i piękny wiersz ;-)
pozdrawiam serdecznie :-))))))
Grażynko nie poznałam Ciebie:):). Fajowo. Miłego dnia
Dobry wiersz, :-)
Dziękuję wszystkim porannym Gościom
Zefirkowi, Małgosi i Joasi.
Dziękuję i pozdrawiam.
Piękne życzenia Grażynko!:-)Pozdrawiam:-)