Poetki i Poeci
Ż y c z e n i a
Już jutrzenka wschodzi
i słońce na niebie,
wzbudźmy w sobie miłość,
dla dusz pokrzepienie.
Podajmy swe dłonie,
byśmy jedno byli,
poezję, jak złote ziarno,
do ludzkich serc nosili.
Niech obfite daje plony
i błogosławieństwo z nieba
zsyła,
była pięknym powołaniem,
a Ojczyźnie słodki owoc
przynosiła.
Wierzę, że takimi jesteście.
autor
Grażyna Sieklucka
Dodano: 2014-05-13 06:59:11
Ten wiersz przeczytano 2435 razy
Oddanych głosów: 53
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (63)
swietny wiersz pozdrawiam
Bardzo dziękuję Introwersjo.
Poetycko patriotyczny, niosący radość. Piękne
przesłanie z rana. Pozdrawiam