Poetko
Zachwycasz się kwiatem,
ptakiem i skrawkiem nieba.
Czujesz ciągły niedostyt życia.
Do szczęścia niewiele ci trzeba.
Świetliste i mroczne chwile,
przeczucia, przesłyszenia
przekładasz w barwne słowa.
Zastygasz w zamyśleniach.
Kradniesz czas, by przelać w wersy
iluzje, które w głowie ci tańczą.
Często wędrujesz księżycowym szlakiem
i stajesz się nieprzewidywalną Aiszą.
Wrażliwe serce żarem płonie
kiedy puentą wiersz zwieńczasz
a to, co w tobie tylko twoje
głęboko na dnie duszy chowasz.
Jest nas wiele i każda inna,
lecz wspólny mianownik mamy —
pośród obowiązków matki, żony,
kochanki, babci, et cetera...
poetkami bywamy.
Wszystkim Poetkom
Komentarze (53)
Dziękuję pięknie wszystkim Czytelnikom za pochylenie
się nad moim wierszem.
To bardzo miłe, że poświęciliście mi swój czas.
Przesyłam Wam gorące pozdrowienia :)
Z ukłonem wszystkim paniom poetkom.:-))
Z podziwem i uznaniem klaniem sie pięknej
refleksji...:)
Piękne i życiowe wersy
Pogodnego dnia:)
witaj,
ta wszechstronność kobieca zstała przez Ciebie
doceniona.
Uśmiech i pozdrowienia /+/.
Przepięknie o Poetce... i jak dla mnie bardzo trafnie.
Pozdrawiam serdecznie:)
Jestem zachwycona, przekazem wiersza, ujmuje.
Pozdrawim serdecznie, Halszko.:)
Pięknie i jakże życiowo o poetkach
Nic dodać nic ująjąć Halszko.
Pozdrawiam serdecznie :)
Pięknie i poetycko ujęłaś temat.. Pozdrawiam cieplutko
:)
Tak właśnie jest ...ciekawa refleksja...pozdrawiam
ciepło.
Masz rację, każda kobieta do indywidualność, pośród
codziennych obowiązków znajdująca czas na bycie
poetką.
Pozdrawiam
Marek
Witaj
Z refleksją ostatniej strofy, serdecznie pozdrawiam.
;)
taka właśnie jest poezja, jest jak
narkotyk, od którego jesteśmy uzależnieni,
pozdrawiam serdecznie:)
Taka prawda:). P{ozdrawiam
Ave!