Poezja
Diamentowe stopy
stąpają po waszym świecie
Lecz gdzie są ich głowy?
Sami! - sami nie wiecie!
Tylko odciski w piasku widzicie
jak w szkło się zamieniają
Ich słowa uparcie płycicie
kiedy mówią... - gdy mówią co się stało!
Stało się to czego nie widać
czego wasza głowa pojąć nie zdąży
czego przy uchu nie słychać
to poezja się tworzy!
Nie! Nie musicie słyszeć tego
ani czuć - nie wasza to powinność
Lecz pozwólcie nam uchować się od złego
i ukryć się w serca tkliwość...
Komentarze (1)
"Więcej jest rzeczy na ziemi, niż ich się śniło waszym
filozofom" dlatego to co widoczne często nie widzimy a
to co wypowiadane nie słyszymy - mało kto jest
doskonały. Ciekawy wiersz.