Poezja

kochani bardzo Wam dziękuje ciągle mnie zaskakujecie.... swoją wrażliwością za każdy ten gest dziękuje dziś ktoś zapytał czym dla mnie jest Poezja....

Poezja jak wino, uderza do głowy, szumem pozostaje na całe życie.
Każda litera ma swój widok pochłania bez reszty. Lasy i góry, w których jest poezja- kusi. W każdym leśnym zakamarku czai się jak zwierzyna. Pachnie runem leśnym a u podnóża szczytu bije źródlaną wodą, zimną siklawą- spada. I czaruje swoją melodią. Poezja- dama i wojowniczka o aksamitnej skórze o miłosnych wyznaniach, wtopiona w krajobraz mojej wyobraźni, suchą stopą przechadza się po jeziorach by położyć głowę na łące pełnej kwiecia. To znowu tańczy jak oszalała w deszczu. Nieposkromiona złośnica, zalotna flirciara, bezwzględna i stanowcza dla chłodu dłoni dla obojętnych serc. Podaje małe iskierki nadziei na tacy wraz z śniadaniem każdego ranka. Obiad i kolację wymyśla jak kucharka wpada do kuchni panoszy się, nawet mnie poprawia, że kapuśniak nie jest zbyt kwaśny, że pierogi nie są dobrze zlepione a naleśniki nie są z jagodami. Pragnie być idealną, by mówiono o niej. Poezja- Matka, Poezja-Przyjaciółka, Poezja-Wielbicielka, Poezja-Życie.

autor

bodzia

Napisany: 2016-07-08 Dodano: 2016-07-08 20:51:30

Ten wiersz przeczytano 1496 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie