Poezja
Jest płomykiem
świecy
magią
głębią wnętrza
kolorowa
blada
słoneczna
pochmurna
nostalgiczna i piękna
Przemawia obrazem
pulsuje
przenika
czaruje wdziękiem
to znów umyka
ogniem rozświetla
serce zachwyca
Jest słodyczą i goryczą
samotna i wielka
to znów opada
bezsilna opuszczona
Poezja
wciąż niedościgniona
choć taka skromna
pragnie jednego
przybliżyć ziemię
do nieba
autor
Grażyna Sieklucka
Dodano: 2018-11-29 17:41:11
Ten wiersz przeczytano 1271 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
Bardzo ciekawe porównanie.
Pozdrawiam :)
...i narkotykiem na ktorego nie ma antidotum, raz
spróbujesz i przepadlesc...
Lekko ciepło i prawdziwie :)
Pozdrawiam
☀
Witaj Grażynko, zgadzam się, tym wszystkim co
wymieniłaś - jest Poezja, jest po prostu - życiem.
Pozdrawiam serdecznie.:)
i niebo do ziemi.
pozdrawiam Grażynko :)
Unieść ziemię do nieba, albo niebo przybliżyć do ziemi
;)
Pozdrawiam :)
Dziękuję bardzo Olciu.
Roxanu,
Broniu,
Pluszu.
Dobrej nocy Kochani.
Nic dodać i nic ująć?
Grażynko, o tak taka jest poezja, którą tak ślicznie
ujęłaś w swoim wierszu;)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
Pięknie ją opisujesz. Dla mnie też jest ona tym
wszystkim .
Spokojnej nocy życzę i pozdrawiam serdecznie.
Pięknie ją opisałaś Grażynko. Taka ona jest.
Pozdrawiam.
brzmi
jak poezji CV...
+ Pozdrawiam serdecznie
Dziękuję Mario za odwiedziny.
Pozdrawiam Marku i Aniu.
Ależ dobrze się czytało ten wiersz i nic mi nie
haczyło Grażka.
Taki swobodny, aż można powiedzieć luzacki, a
jednocześnie nie można niczemu zaprzeczyć.
Nic dodać nic ująć.
Tak to z nią właśnie jest:)
Pozdrawiam Grażynko:)
Marek
tym wszystkim jest poezja.