POEZJA
lipa która miodem pachnie
w chórze pszczelim szumiąc
marzenia rozbudza krasnolice
a serca sielankowo uspokaja
grusza co promienie łapie
nie skąpiąc rześkiego cienia
w upały nie do zniesienia
i zdrowym owocem karmi
słoneczniki żółcią pomalowane
śmiejące się do gospodarzy
ogrodów królewicze dumni
sama radość w szkiełku oka
brzoza przy leśnej ścieżce
od praojców tam stoi
i chociaż smagana piorunami
nieugięcie kocha jak ja życie
łąka potok doliny wzgórza
gdzie poeta tworzy wersy
piórem weny z troską maczanym
w seraficznym niebie szafirowym
kwiaty wtopione w krajobraz
zgłodniałych urokliwością krzepią
oraz lasy seledynowych przestrzeni
które urzekająco w słońcu się złocą
Komentarze (71)
Za Bodrobluesem, bo dla mnie poezja to jednak z
rymami. Pozdrawiam
Bardzo ładnie. Szkoda, że bez rymów.
Pozdrawiam Kazimierzu :):)
Też kocham przyrodę, faktycznie jest ona poetycka,
może też dać imperatyw do napisania wiersza, a Twój
Kaziu,
bardzo mi się podoba, pozdrawiam serdecznie :)
Dziękuję również Wszystkim Czytelnikom za czytanie,
pozdrawiam ciepło, śląc serdeczności.
mojeszkice, Ania, @Krystek, krzemanka, JoViSkA, Ania,
miło bardzo gościć, dziękuję za sympatyczne słowa,
refleksje, opinie, pozdrawiam ciepło i ślę
serdeczności.
Też się zachwycam- przyrodą i wierszem.
Piękny opis natury...aż się rozmarzyłam...wiersz
wprowadza w cudowny nastrój w ciepłym i przyjaznym
klimacie :) Pozdrawiam cieplutko Kazimierzu :)
Podoba mi się ten poetycki zachwyt naturą. Chyba
napisałabym
"królewicze dumni", ale mogę się mylić. Miłej soboty:)
Urocze i romantyczne obrazy przyrody wyczarowałeś.
Pozdrawiam serdecznie z zachwytem:)
Piękny.
Tak, to jest Poezja, przepiękny obraz namalowałeś
wersami... Wystarczy zamknąć oczy i to zobaczyć.
Pozdrawiam serdecznie :)