Poezja industrialna

Depczę zapach kwiatów
Ścinam drzewa
Miażdżę spadające ptaki
Niszczę przyrodę

To nie Bóg stworzył świat idealny
To my go takim uczyniliśmy
Ludzkie jest piękniejsze, lepsze

Zimą - piaskarki i żwir
Wiosną - zapach osiedli obok parków
Latem - oddech spalin
Jesienią - powiew rozmazanych świateł

Nie chwalmy przyrody, Boga
Jesteśmy zmechanizowani, kapitalistyczni
Jesteśmy poetami industrialnymi

autor

Lucias

Napisany: 2006-12-16 Dodano: 2007-01-19 13:35:16

Ten wiersz przeczytano 1198 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Technologia

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie