Poezja przy kawie
Najlepiej smakuje z gracją
gdy trzymam filiżankę w dłoni
i zapytam uprzejmie
panią przy ostatnim stoliku
co patrzy zamyślona
w zaparowaną szybę
Jaką kawę pije espresso, latte.
----
Z tradycją podać
nutą harmonii
Może po prostu zwyczajnie.
----
Mały krótki wiersz
co kiedyś na kartce napisałem
tyle lat leżał w szufladzie
dziś przeczytam go pierwszy raz
posłuchaj proszę przez chwilę
Jak brzmią te słowa.
----
Gdy czytam wiersz
smutek odchodzi w dal
a deszcz przestaje padać
czyżby poezja aż taką
Magię w sobie posiadała.
autor
Damian Moszek
Dodano: 2020-11-03 11:31:41
Ten wiersz przeczytano 2101 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Swoim wierszem utwierdzasz że poezja swoją siłę
ma..pozdrawiam serdecznie.
tak, prawdziwa poezja to magia.
Poezja przy kawie...- doskonały tytuł: refleksje -
ulotne jak jej aromat. Kawa stygnie... - widlczyk -
wija się delikatnie w ciasto. Jest poezja: trwa.
Czy mozemy nie odchodzić od stolika?..
Pozdrawiam Damianie:) - Ciebie - kochającego i
myslącego - "gracjonalnie".