Pofristajluj
drażni mnie czasem bełkot wypowiadanych słów syndrom tęsknoty za ciszą dopada mnie znów...
Nie ważne, co mówisz
Ale mów wyraźnie
Wymachuj łapami
Pobudź wyobraźnię
I patrz prosto w oczy
Zabawiaj intonacją
Lawiruj, graj słowem
Wygarniaj raje racjom
Bo nie ma tematu
O którym byś nie słyszał
Bo największym wrogiem
Twoim jest dziś cisza
I już nigdy, ale nigdy
Nie powstanie nowy wiersz
Ja wiem, co mówię
A ty mówisz, co wiesz...
autor
Milena Sumińska
Dodano: 2007-11-05 16:03:24
Ten wiersz przeczytano 612 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Mówić dla mówienia to żadna rozmowa. Trzeba puszczaj
słowa za słowami język trzymać za zębami
i oby zawsze racjonalnie myślała głowa. Wiersz ciekawy
i pełny mądrych zwrotów.
Prawdziwą sztuką jest mówić, kiedy się nie ma nic do
powiedzenia - podziwiam takich ludzi ;)To chyba dzięki
nim powstało powiedzenie, że milczenie jest złotem :)
No i całkiem fajnie to wyszło, najlepiej na końcu,
brawo. Tylko dlaczego miał by nie powstać nowy wiersz?
Jak zacznie mówić wyraźnie..... to powstanie.
tak ...masz rację, poezja to esencja, myśli, pragnień
i przeżyć...
Obiema rękami, jak to niektórzy a i nawet przysłowie
mówi podpisuję się- bo przecież mądry wie, co mówi, a
głupi mówi, co wie. Kiedyś nawet mówiono- trzeszczy,
aby trzeszczeć. Tu, w tym wierszu temat dobry i forma
nie gorsza. Zatem duży plus!Oczywiście z takąż
przyjemnością oddaję też głos na ten wiersz.
Ja wiem co pisze teraz w tym komentarzu Nawet lubię
tańczyć ale nie o to chodzi w tym wierszu.Podoaba mi
sie ten wiersz Milenko