Pogoda uczuć
długo nie pisałem bo tylko smutkami bym was zasypał lecz chcąc o sobie przypomnieć napisałem wiersz w miarę wesoły heh tryskający smutkiem
Sztorm w sercu wzburzone uczucia
Jak w kalejdoskopie pogoda się zmienia
Owy przeklęty urok mego życia
Nie szczędzi radości ale i cierpienia
Irlandzka pogoda wieczna jesień życia
Pogoda zaskoczy w upływie sekundy
Szukam bezpiecznego miejsca do ukrycia
Rozgrywam kolejne niebezpieczne rundy
Jaką drogę obrać i do czego dążyć?
Niczego nie stracić i nic nie przeoczyć
Koło samotności nie przestaje krążyć
Musisz ludzki losie ze mną się tak droczyć?
MOWZ
autor
MOWZ
Dodano: 2013-03-11 01:18:17
Ten wiersz przeczytano 1014 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
faktycznie niezbyt wesoło...
Niczego nie stracić i nic nie przeoczyć
Koło samotności nie przestaje krążyć
Koło chyba nie w tym miejscu się wkleiło
Arcy-cudowny wiersz:)Prawdziwe skarby życia człowiek
przechowuje w sercu...
Niech w Twoim, będzie ich jak najwięcej:):) zycze Ci
jak najwiecej tworczej weny:)
Dziękuję, już e-mail poszedł ;)
Edyta, miło mi :)
Jest, zawsze jest jakis kontakt, jeśli zechcesz
porozmawiać daj znać, podam e-mail i będzie możliwy
kontakt nie tylko przez beja ;)
A nie ma za co dziękować Marcinie! :)
Pozdrawiam!
bardzo ładny wiersz ciekawy dobrze się czyta romantyzm
przyrody bravo zasłużony plusik zostawiam pozdrawiam
;))
wpisuję się w Pana wiersz..samotność ciągle jest..
Dziękuję, nawet nie wiem Pan jak miło mi czytało się
Pana komentarz, od razu człowiekowi cieplej się na
sercu robi. Bardzo, bardzo dziękuję! Pozdrawiam
cieplutko z zaśnieżonego miasta. ;)
Jak Tobie tak dobrze robią krytyczne komentarze, to
miałem chęć wkleić jakiś fragmencik, na własnej skórze
odbiera się to inaczej. Ale szkoda wiersza, bo niezły.
Nawet jeśli jesteś jednym z tych, których próbujesz
bronić. Krytyka tak - gnojenie nie. Pozdrawiam i
zaplusszam.