w pogoni za szczęściem....
W ciszy ogrodów mistycznych snów,
z nut rozsypanych w bezkresie,
splatam zwykłe słowa – tylko
tobie,
niebieską linią wchodzę w strofy.
Miotam się, w obłędzie powtarzam,
rozpierzchłych myśli spiąć nie mogę.
Pamięć tęsknotą w ślad pobiegła,
by zabrać - promień twojego ciepła.
Uciekam od; szeptanych deszczem skarg,
łza w lampce wina gorzki ma smak.
Jak cekin złoty kołem się toczy,
szczęście- w dłoniach żongluje nim
wiatr.
autor
a-co
Dodano: 2007-11-25 09:25:25
Ten wiersz przeczytano 925 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Interesujacy wiersz. Mogloby byc troche mniej
bezkresow, smug i mistycyzmow. To juz jest troche
zuzyte. Ale w sumie niezle.
Dla mnie śliczny ... odczuwałem więcej niż w "tonach"
innych słów...
Omal nie przeoczyłem tego cudeńka. Do tego wpasował
się w mój dzisiejszy nastrój. Pozdrawiam :)
Wspaniały język poezji: styl, klimat, subtelność,
elegancja. Motyw szczęścia jako wartość niestała -
wyrażony zmiennością losu niezależną od naszej woli,
czego symbolem jest wiatr. Tematyka nieco
wyeksploatowana, ale wykonanie mistrzowskie.
Napiszę tylko - lubię czytać Twoje wiersze.
Pełen ekspresjii, żywym oberazem malowany - nie
słowami, świetny wiersz.
Gdy wyschnie ostatnia szczęśliwa łza.
A nikt prawdziwej miłości nie zazna.
Gdy słodkie pocałunki będą mitycznym,
wspomnieniem,straconym cieniem.
A chęć życia tylko bezbarwnym pragnieniem.
W pogoni za szcześciem gonimi, co dzień co roku!
Smutek z tęsknotą brzmią w strofach wiersza... Lecz
kiedyś w sercu zabrzmi nutka cieplejsza...
też ciągle gonię za szczęściem, piękny wiersz, trafił
do mnie :)
Bardzo ładny wiersz.Podoba mi się.Zostawiam
+.Pozdrawiam:)
Słuszna racja...gońmy za swoim szczęściem,by nam nie
wymknęło się z rąk.piękny i wymowny wiersz.brawo..;)
Szukamy szczęścia przez całe zycie, choć wiatr wieje w
oczy i droga wyboista ale...zawsze wart ponieść ten
trud chocby dla jednej chwili radości.
Dobrze mieć chociaż promyk jego ciepła - to już coś,
by na jakiś czas ogrzać zziębnięte serce. Śloczny,
nastrojowy wiersz.
Szczęście to wymiar niematerialny, a tak ważny w
naszym życiu.Szczęsliwy człowiek, tak wiele potrafi
dokonać, pokonywać góry niepowodzeń.Wiersz z ciekawa
głębią posychologiczną.Wartościowa poezja.
ciekawy romantyczny wiersz trochę smutny