Pojedyncze błyski pamięci

Polak.


Pozdrowienia, Krzyś.

Niestety mam Mamę w tym stanie smutne

Genialny. Pozdrawiam :)

Mnie to skojarzyło sie z testem psychologicznym.
Rozumiem, że lak po muk:)

Ja bez urazów (mam nadzieję), potrafię przekręcać
wyrazy.
Raczej chodziło o rozumienie tych słów, czy to
dociera...
Ciekawie. :)

Bardzo dobry wiersz. Czytałam, że po niektórych
urazach mózgu pamięć można odzyskać, jego zdrowa część
może przejąć różne funkcje; lecz wydaje mi się, że
przy zaniku organicznym gaśnie osobowość. Jesteśmy,
moim zdaniem, zbudowani z pamięci.
Pozdrawiam serdecznie

Wzruszający i smutny wiersz...nie wyobrażam sobie
nawet tego, żeby nie pamiętać...pozdrawiam...

Smutne to, ze życie potrafi tak potwornie doświadczyć
ludzi.
Dobry przekaz wiersza.
Pozdrawiam.:)

Bardzo smutny, życiowy,
potrzebny wiersz.
Z tym problemem spotykam się
na co dzień...,
to naprawdę bardzo smutne
i bardzo boli...
Pozdrawiam:)

Smutne bardzo, utrata pamięci to coś więcej,
przestajemy wtedy być sobą, nie wiemy kim jesteśmy,
gdzie jesteśmy, co robimy... Tak, jakby znaleźć się w
nieswojej bajce, innym świecie.
Pozdrawiam serdecznie :)

To smutne, gdy człowiek traci pamięć. Ginie jego
osobowość. Pozdrawiam cieplutko:)

to nie tylko Alzheimer; zaniki pamięci mogą powodować
różne urazy;
znakomity wiersz przypomina raczej testy pamięci po
udarach

No tak, samo życie, pozdrawiam serdecznie.

spory defekt w pamięci i wymowie.
Dalej za Anią Turkusową.

Widać, że nawet test na zapamiętywanie w przypadku
podejrzenia choroby Alzheimera można zamienić w poezję
:)