Pokora
Życie uczy pokory
a może ogarnia nas znieczulica
nie reagujemy już na przykre wydarzenia
łez brakuje
uśmiech jest jakiś wymuszony
rzadko bywa rozkosznie szczery
słowa zbyt gorzkie dopadła je chandra
ale niech tylko nadejdzie wiosna
oczy podglądać będą zieleń traw
listków na drzewach i krzewach
wokół wszystko się ożywi
kolory kwiatów dodadzą blasku
łaskawiej pomyślisz o życiu
zapragniesz uśmiechać się
do przyjaciół
autor
Xenia1
Dodano: 2017-08-31 20:20:10
Ten wiersz przeczytano 1336 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (42)
Fajny wiersz, podoba mi się, pozdrawiam :)
Leon.Nela dziękuję za miły komentarz. Pozdrawiam
serdecznie.
Zosiak dziękuję za komentarz. Pozdrawiam serdecznie.
Demonko dziękuję za piękny komentarz. Pozdrawiam
serdecznie.
Ewaes dziękuję za miły komentarz. Pozdrawiam
serdecznie.
ze znieczulica jest przyczyną nadmiaru informacji
jakimi jesteśmy bombardowani przez tv tam jest źródło
naszej grubej skóry a wiersz jak zwykle dobry
Witaj Wojtku dziękuję za wpis. Pozdrawiam serdecznie.
Tańcząca z wiatrem dziękuję za obszerny komentarz.
Pozdrawiam serdecznie.
To prawda Aniu ja przez choroby trochę przy gałąź.
Pozdrawiam serdecznie z uśmiechem.
Dziadek Norbert czasem coś się załamie . Pozdrawiam
serdecznie z uśmiechem.
Ba Mal tak powinno być, ale nie zawsze się udaje.
Pozdrawiam serdecznie z uśmiechem.
Anulka2 wiem ale chętnie wracam do wiosny,wszystko się
budzi do życia. Pozdrawiam serdecznie z uśmiechem
Angel Boy dziękuję za miły komentarz. Pozdrawiam
serdecznie z uśmiechem.
Trzeba być pojętnym uczniem.
Pozdrawiam, Xeniu :)
Witaj. Tak jesienna aura sprawia, ze stajemy sie
bardziej melancholijni, powracamy do wspomnien,
usmiech jakby rzadziej goscil w naszym zyciu... z
wiosna jednak jest inaczej udziela nam sie energia, i
kiedy natura budzi sie do zycia, my rowniez. Ladnie to
pokazalas. Moc serdecznosci Xeniu.