Polaroidy wspomnień.
Kolejna część zaburzeń świata
Przez kalejdoskop myśli oglądanego
Jestem sama, jestem chora
Jestem tutaj, bo nie ma mnie tam
W toksycznej uczuć gęstwinie
Znów piszę, znów myślę
Świat się rozpadł
Upojony miłością
Niebezpieczną
Taką jak nasza
Wczoraj i dziś
Bo jutra już dla nas nie ma
autor
Monoke
Dodano: 2009-12-28 12:11:46
Ten wiersz przeczytano 431 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Odbieram to jako bardzo osobisty i prywatny wiersz.
Czy ty też tak masz że tworzy, gdy smutek w sercu?