Pole Krwi

Napisałam po przeczytaniu wiersza „Hakeldama” Herberta

Ruda ziemia skrywa
najczarnjesze z tych czarnych serc,
białe kamienie rzucone jakby w jej ciało,
zgrzane słońcem tulą w sobie wielki grzech,
z którego czas jeszcze nie otrząsnął się.

Tam niebo jest najbłękitniejsze
i cisza jakby cichsza.
Okupione miejsce krwawym srebrem,
pełne kości cudzoziemca
- i ja tam legnę, bom obca, przeklęta...

Wiatr smutkiem ich brzmienie roztrąca,
w piękności zatrzaśnięta jest zdrada.
Oh, ziemio jakaś ty cudna,
choć jesteś tylko polem zwykłego garncarza.

Nie dali ci złota, a mieli go w bród,
rzucili srebrnikiem - Tam tylko Cudzego grób!
Tak więc niewiele, że można ci było płacić grzechem,
za to, że skryjesz w sobie tylko tą obcą udrękę.

autor

LenaLaut

Napisany: 2008-01-16 Dodano: 2008-03-12 22:40:23

Ten wiersz przeczytano 728 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie