Polną ścieżką
Moje pisanie polną ścieżką chodzi..
Polną ścieżką
Poezja jest jak muzyka
Nutami piękno roznosi
To trzmielem buczy i bzyka
To poranną rosą rosi
Tęsknotą często łzy leje
Miłością cudowna taka
Z głupoty ostro się śmieje
Plącze się czasem w drapakach
Wlecze te nocne koszmary
Buntuje się przeciw światu
Rozwala porządek stary
I krew oddaje jak bratu
Płacze z duszą obolałą
Słowem strzela jak z armaty
I bólu jej ciągle mało
I tych co chcą iść na straty
Drepcze cicho polną ścieżką
Do lasu często zakrada
Bywa jak oczy niebieską
Nuci wierszem jak ballada
Poezja to jest muzyka
Co płynie z serca i duszy
Ludziom uśpione odmyka
Czasem zaboli lub wzruszy
i wiatrem jest owiane..
Komentarze (13)
właśnie taka jest poezja...
dobrze ujęte
Pięknie i pod wrażeniem:)pozdrawiam cieplutko:)
Bardzo pieknie , cudenko, serdecznosci;)
świetna refleksja:)
A polne dzikie i wolne kwiaty
są najpiękniejsze, a lasy szumią
poezją.
Kochasz przyrodę.
Widać to w Twoich wierszach.
Dobrej nocy Zakochana w wietrze.
Pięknie nic dodać nic ująć Pozdrawiam Serdecznie
Witaj,
lubię takie ścieżki i te niesforne wietrzyki - bywa że
piszę też o tym.
Twój wiersz w jego końcowej strofie jest wykładnią
tego, co zapisane wcześniej i wzrusza.
Miłego wieczoru.
Dziekuję, że mnie znalazłaś i nie ominęłaś.
Serdecznie pozdrawiam.
przepięknie o poezji - Twoja jest jak muzyka natura
stworzona:-)
pozdrawiam:-)
Ślicznie:)
Pozdrawiam:)
Zachwycające obrazy. Pozdrawiam :)
Poezja to taka muzyka gdzie rytm jak metronom tyka,
melodia rymami płynie jawiąc obrazy jak w kinie...
Pozdrawiam serdecznie i życzę milutkiego weekendu
Piękna akwarelka
Kłaniam się uśmiechając(:
Tak miło przeczytać ten wiersz, słowa szybują z
myślami!
:)
Pozdrawiam!
Ukłony zostawiam!