Polne kwiaty
podaruj mi kwiaty
nie róże
co zachwycją urodą
tylko
takie malutkie
nazywają się
niezabudki
albo
stokrotkę
co wśród traw rośnie
zawsze uśmiechnięta
a może
znajdziesz kaczeńce
co złocą się na łące
podaruj
ja z radości
rumieńcem spłonę
wiem
że to zwykłe polne kwiaty
pytasz czy brak zapachu
mnie nie zawiedzie
nie
przecież je kocham
zresztą
będą od ciebie
H.Gałczyńska
niezabutki-niezapominajki....czyli szkoda lata Bradford 25.09.2008r.
Komentarze (13)
Teraz już wiem jak wyglądają te kwiatki i wyobrażam
sobie jak pachną - wszystkie - niektóre znam.
Ślicznie wprost zachwycająco o nich piszesz.
Bardzo delikatnie i w pięknym klimacie przyrody
podarowałaś czytelnikom wycieczkę po ciepłym wierszu,
który ujmuje myśli treścią... jak dla mnie także
szkoda lata :(
Tak pięknie wiosennie jesienią.Zwykłe polne kwiaty, a
tyle mają uroku i barw.A mnie jest bardzo szkoda i
wiosny i lata.Leciutka ręką wiersz napisany,kwiecisty,
jak namalowany.
No proszę jak wszystkim szkoda lata,ale ono wróci w
następnym roku i ponownie będziesz mogła podziwiać
śliczne polne kwiatki-tu masz zupełną rację to są
najśliczniejsze z wszystkich,rosną same i same dbają o
swój wygląd,a nam dają możliwość pisania pięknych
wierszy-takich jak ten..powodzenia
Pięknie poprowadziłaś czytelnika w kwiatową krainę
rozmarzenia,bardzo poetycko i z puentą.
Twój wiersz jest urokliwy i bardzo delikatny.
Najważniejsze, że "będą od ciebie" to najsłuszniejsze
podsumowanie. :)
Wiersz bardzo dobry.Czyta się go z przyjemnością.
Wiersz lekki i rytmiczny.Ciekawa puenta.
Może być nawet maciejka, Macieju; prawda, te drobne
kwiatki (stokrotki, koniczynki, nawet łubiny) przez
swą niepozorność mają podwójny wdzięk . Potwierdzają
przysłowie o tym, że nie jest warte to, co się świeci.
By się nie pysznić...
Wiersz cieplutki i pelen szczescia, jak te polne
kwiatki. Bardzo mi sie podoba.
Sliczne te Twoje polne kwiatuszki a jakze ...bo od
Niego ...to sam gest nie rodzaj kwiatow gra tutaj
glowna role...
Swoja mowe maja kwiaty,rumianki czy
blawaty, sa one piekne w swym wyrazie,
niepowtarzalny maja urok.W kazdej
scenerii krajobrazie ich zapach wonnego
aromatu, w pamieci zawsze pozostana
slowa wypowierziane kwiatem- nie
potrzeba wiele - usmiech szczery
wystarczy przy ich wreczaniu,,slicznymarzeniami pisany
wiersz.
Też lubię polne kwiaty, podoba mi sie taki bukiet:)
Ładny wiersz cieplutki taki wiosenny a to przecież
już jesień , ja kocham niezapominajki bo to kwiatki a
bajki .