PoLOVEanie
Odwagi mi nie brak, choć nieśmiały bywam,
Wnet się nie poddaję, twarzy nie
ukrywam...
Jam nie ptak, co w strachu,
Głowę chowa w piachu,
Nie hart myśliwski, co goni zwierzynę,
Nie na łanie poluję, jeno na
dziewczynę...
Dłonie to nie sidła, serce czuje głód,
Przytul mnie do siebie, miłość skruszy
lód...
Komentarze (3)
/Dłonie to nie sidła, serce czuje głód,
Przytul mnie do siebie, miłość skruszy lód.../
Tak dłonie to nie sidła - a racze przystań...
Rymy, rymy górą! Niewymuszone, prosto z serca dla
ukochanej. Cóż więcej mówić... Podobno największą
inspiracją jest prawdziwa miłość, w tym wierszu to
widać.
Ładny wiersz, choć trochę mi ten lód nie pasuje do
całości - skoro o polowanie chodzi (Przytul, to
osłodzi polowania trud...) Albo coś w tym stylu :)