Polowanie na człowieka
I wyrwie mu serce lud dziki, gdy trzynasty
raz słońce na niebo zawędruje.
I ujrzeć nie zdoła, tego co mu w tył głowy
wbił włócznie.
Przyczyną to będzie do powstania.
Rzeki krwią spłyną do studni zatrutych.
Głów braci swoich nie znajdziesz po
świecie.
Jedynie słońce czternasty raz zapłonie o
świcie.
I wyznaczy dzień nowy polowań.
Polowań człowieka na człowieka.
Jakub Wiktor Lewandowski 3.06.2009 Toruń
autor
art=sic
Dodano: 2009-07-15 00:15:32
Ten wiersz przeczytano 663 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.